Do wykonania protezy powinieneś się odpowiednio przygotować. Pierwszym etapem przygotowania jest zaopatrzenie rany pooperacyjnej (niezależne od Ciebie) i dążenie do pełnego jej wygojenia, na które masz już wpływ. Powinieneś więc po wyjściu ze szpitala dbać o higienę rany pooperacyjnej, zmianę opatrunków, stosowanie środków farmaceutycznych czy – w późniejszym czasie – pielęgnację blizny. Oczywiście wszystko zgodnie z zaleceniami lekarza lub pielęgniarki. W międzyczasie musisz także pilnować, aby nie powstały przykurcze mięśniowe w stawach sąsiadujących z poziomem amputacji, a także we właściwy sposób przeciwdziałać zanikom mięśniowym. Powinieneś więc wykonywać odpowiednio dobrane ćwiczenia i zabiegi polegające na formowaniu i hartowaniu kikuta, skonsultowane uprzednio z fizjoterapeutą, który ma w swojej pracy styczność z osobami po amputacji. Jeśli chodzi o ćwiczenia, to najważniejsze są te rozciągające amputowaną kończynę, wzmacniające ogólną siłę mięśniową, a także służące utrzymaniu spionizowanej postawy ciała. Formowanie natomiast polega na bandażowaniu kikuta opaską elastyczną w celu nadania mu odpowiedniego kształtu. Hartowanie zaś to wszystkie zabiegi – masaże, kąpiele, pocieranie skóry szorstkimi przedmiotami – służące uodpornieniu delikatnych tkanek na pełen kontakt z lejem protezowym. Szczegółowe wytyczne przybliży Ci pracownik wybranego zakładu ortopedycznego. Poza tym ważne jest także abyś jak najszybciej zadbał o powrót do możliwie największej samodzielności poprzez korzystanie z wózka inwalidzkiego lub chodzenie o kulach łokciowych. Większy poziom sprawności przed zrobieniem protezy będzie gwarantował Ci łatwiejsze jej dobranie, wykonanie, dopasowanie i użytkowanie.Po upływie właściwego dla każdego z nas czasu – zwykle od dwóch do sześciu miesięcy – kikut Twojej kończyny powinien być już dobrze przygotowany do zaprotezowania.
